کد مطلب:189005 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:144
طاغوت زدایی
از اندیشه ها و رفتارهای شفاف عترت موضع گیری در برابر ستمگران، به خصوص حاكمان طاغوت می باشد. هیچ امامی در هیچ زمانی در برابر ستم سر فرود نیآورد و اندكی موضع ستمگر را تأیید ننمود. بلكه آنان ظلم ستیزی و مبارزه با ستمگران را شیوه ی زندگی خویش برگزیدند. به خاطر چالشگری آنان با ستمگران، انواع ستم از جانب حاكمان ظالم بر آنان روا شده است.
اندیشه و رفتار باقر العلوم علیه السلام نیز همانند سایر شاخص های عترت موضع گیری در برابر ستم و ستمگران است. حضرت این اندیشه را بالنده ساخت كه انسان مؤمن نباید ستم پذیر بوده، و نباید كوچك ترین حركت در جهت همسو شدن با ستمگران انجام دهد. این نیز بعد دیگری از جبهه گیری اجتماعی حضرت می باشد.
البته آشكار است كه مبارزه با ستم تنها این نیست كه میدان جنگ
[ صفحه 204]
آراسته و در برابر ستمگر قد برافراشته نماید؛ كه این موضع گیری در شرایط خاص فراهم می شود. همیشه این گونه نیست كه موضع گیری دو جریان چالشگر در میدان های جنگ آشكار گردد. در زمان امامان معصوم این نوع موضع گیری برای برخی از آنان مانند علی بن ابیطالب و امام مجتبی و نیز حسین بن علی (علیهم السلام) فراهم شده است. از زمان امام سجاد علیه السلام اوضاع اجتماعی به گونه های متفاوت تغییر یافته است كه نبرد و رویارویی برای امامان دیگر فراهم نبوده است.
لیكن این شرایط هیچ گاه سبب نشده كه عترت از مبارزه با ستم و حاكمان ستمگر دست بردارد. بلكه چالشگری برغم طاغوتیان به روش های دیگر شكل گرفته و عترت توانسته با فرهنگ سازی و بارور نمودن اندیشه های پیروان خویش و تشكل همسوی عترت را به صورت یك جریان بزرگ اجتماعی برغم حاكمیت ستمگران بسیج كنند. این اندیشه هنگامی كه در جامعه استقرار بیابد، بیشترین مقاومت ها و انقلاب ها را برغم ستمگران حاكم، رهبری خواهد نمود. به همین خاطر، حركت های بزرگ اجتماعی و انقلاب های پرشور طاغوت زدا از بركت اندیشه و رفتار عترت الهام گرفته اند.
باقر العلوم علیه السلام در یك زمانی زندگی می كند، كه حاكمیت ستم به اوج خود رسیده است. زمان اقتدار حاكمیت حزب عثمانیه كه شورش ها و انقلاب های برغم آنان سركوب شده و حكومت یك دست اموی در سرتاسر كشور پهناور اسلامی شكل گرفته است. پیروزی ظاهری ستمگران در حادثه كربلا كه به فرجام شهادت حسین علیه السلام و یارانش انجامید و نیز سركوب شدید هواداران عترت بعد از شهادت حسین علیه السلام در زمان امام
[ صفحه 205]
سجاد علیه السلام و امام باقر علیه السلام، زمینه رویارویی عترت با ستمگران طاغوت را كم رنگ ساخته بود. در عین حال اندیشه و رفتار عترت به گونه ای است كه یك جریان بزرگ اجتماعی را برغم ستم و حاكمیت ضد ارزش ها شكل می دهد. پیروان خویش را از همراه شدن با ستمگران هشدار می دهد. در این فرصت به بررسی اندیشه و رفتار حضرت در این راستا می پردازیم.
اندیشه و رفتار باقر العلوم علیه السلام نیز همانند سایر شاخص های عترت موضع گیری در برابر ستم و ستمگران است. حضرت این اندیشه را بالنده ساخت كه انسان مؤمن نباید ستم پذیر بوده، و نباید كوچك ترین حركت در جهت همسو شدن با ستمگران انجام دهد. این نیز بعد دیگری از جبهه گیری اجتماعی حضرت می باشد.
البته آشكار است كه مبارزه با ستم تنها این نیست كه میدان جنگ
[ صفحه 204]
آراسته و در برابر ستمگر قد برافراشته نماید؛ كه این موضع گیری در شرایط خاص فراهم می شود. همیشه این گونه نیست كه موضع گیری دو جریان چالشگر در میدان های جنگ آشكار گردد. در زمان امامان معصوم این نوع موضع گیری برای برخی از آنان مانند علی بن ابیطالب و امام مجتبی و نیز حسین بن علی (علیهم السلام) فراهم شده است. از زمان امام سجاد علیه السلام اوضاع اجتماعی به گونه های متفاوت تغییر یافته است كه نبرد و رویارویی برای امامان دیگر فراهم نبوده است.
لیكن این شرایط هیچ گاه سبب نشده كه عترت از مبارزه با ستم و حاكمان ستمگر دست بردارد. بلكه چالشگری برغم طاغوتیان به روش های دیگر شكل گرفته و عترت توانسته با فرهنگ سازی و بارور نمودن اندیشه های پیروان خویش و تشكل همسوی عترت را به صورت یك جریان بزرگ اجتماعی برغم حاكمیت ستمگران بسیج كنند. این اندیشه هنگامی كه در جامعه استقرار بیابد، بیشترین مقاومت ها و انقلاب ها را برغم ستمگران حاكم، رهبری خواهد نمود. به همین خاطر، حركت های بزرگ اجتماعی و انقلاب های پرشور طاغوت زدا از بركت اندیشه و رفتار عترت الهام گرفته اند.
باقر العلوم علیه السلام در یك زمانی زندگی می كند، كه حاكمیت ستم به اوج خود رسیده است. زمان اقتدار حاكمیت حزب عثمانیه كه شورش ها و انقلاب های برغم آنان سركوب شده و حكومت یك دست اموی در سرتاسر كشور پهناور اسلامی شكل گرفته است. پیروزی ظاهری ستمگران در حادثه كربلا كه به فرجام شهادت حسین علیه السلام و یارانش انجامید و نیز سركوب شدید هواداران عترت بعد از شهادت حسین علیه السلام در زمان امام
[ صفحه 205]
سجاد علیه السلام و امام باقر علیه السلام، زمینه رویارویی عترت با ستمگران طاغوت را كم رنگ ساخته بود. در عین حال اندیشه و رفتار عترت به گونه ای است كه یك جریان بزرگ اجتماعی را برغم ستم و حاكمیت ضد ارزش ها شكل می دهد. پیروان خویش را از همراه شدن با ستمگران هشدار می دهد. در این فرصت به بررسی اندیشه و رفتار حضرت در این راستا می پردازیم.